Anti-bacteriele zeep: Hardstikke ongezond!

Lachende baby's verkopen goed in de reclame. Natuurlijk willen we die schat beschermen tegen een boze wereld. Natuurlijk kopen we anti-bacteriele zeep voor die schat. En natuurlijk is dat dom.
| posted on Mon, 27 Nov 2006, 11:20 | weblog | rss | spin-off | comments |
Translate to English Translate to English

Voor ziekenhuizen bestaan agressieve schoonmaakmiddelen die bacterien bestrijden. Mogelijk een verdedigbaar idee ter bescherming van kwetsbare zieken. Maar is diezelfde zeep handig om thuis te gebruiken om je kinderen te beschermen? Echt niet -- om een hele stapel redenen.

Nuttig. Er zijn enorm veel bacterien, en voor het overgrote deel werken ze met ons mee. Ze ruimen bijvoorbeeld hondenpoep op en zetten het om in natuurlijke voedinsstoffen. Er zijn een paar bacteriesoorten die ons ziek kunnen maken, en die geven de hele soortenrijkdom een slechte naam. Het is wel handig om te weten wat er door zogenaamde anti-bacteriele zeep wordt bestreden, en wat niet. Want je wilt zeker niet dat nuttige bacterien verdwijnen.

Weerstand. Een mens moet weerstand opbouwen. Voorzichtig contact met bacterien is daardoor helemaal geen probleem. Gewone huishoudhygiene is ruimschoots voldoende om dat contact voorzichtig genoeg te maken; kijk maar naar al die baby's die al eeuwenlang in minder steriele omstandigheden opgroeien. En stel dat je huis steriel zou zijn, wat gebeurt er dan als een daarin opgegeroeide baby opeens in de buitenwereld belandt? In een peuterspeelzaal, op school of gewoon buiten op straat? Dan komt het alsnog in aanraking met bacterien -- en dan wordt het opeens op alle fronten tegelijk aangevallen. Als je je kind echt ziek wilt hebben moet je het zo doen.

Touwtrekken. Bestrijding van bacterien is een strijd die je gedoemd bent te verliezen. Je krijgt ze namelijk nooit allemaal weg -- als bijvoorbeeld 1% overleeft dan komt daaruit een volgende generatie voort die sterker is (anders had ze niet overleefd) waardoor van de volgende generatie minder weggepoetst wordt. Dit gaat zo door tot het schoonmaakmiddel zijn effect verliest. De bacterien leven en ontwikkelen zich maar het schoonmaakmiddel blijft hetzelfde. Het immuunsysteem van een mens ontwikkelt zich gewoon mee met bacterien, dat is meestal gelijk spel met af en toe een rukje naar de ene of de andere kant. Maar als er kunstmatig sterke bacterien worden gekweekt dan kan de balans heel goed ten nadele van de mensheid doorslaan. Met de anti-bacteriele boeners als eerste slachtoffers.

Zelfvergiftiging. Schoonmaakmiddelen die niet door bacterien kunnen worden afgebroken zijn nogal gevaarlijk. Ze kunnen bijvoorbeeld op een daarmee schoongemaakt aanrecht blijven plakken (ik zie de slogans al: blijvend hygienisch) en als dat gebeurt zal het zichzelf opstapelen. Op datzelfde aanrecht ligt weleens groente of fruit, dat we gewoon rauw durven eten van dat hygienische aanrecht. Als daar ook maar iets van de anti-bacteriele stoffen op achterblijft dan vergiftigen we onszelf dus. Of preciezer gezegd, we riskeren ons maag- en darmleven dat vol zit met bacterien te vergiftigen. Zodat we geen eten meer op zouden kunnen nemen.

Rioolverontreiniging. Deze was nieuw voor me, en ik voelde me echt betrapt op dommigheid toen ik het las. Rioolwater wordt door bacterien gezuiverd. In dat water komt, behalve onze ontlasting, ook alles terecht wat door afvoerputjes wordt weggespoeld. Vroeg of laat dus ook die anti-bacteriele zeep. Ons toiletwater wordt dus aangelengd met middeltjes die de zuivering ervan tegengaan. Omdat het vooral bacterien zijn die ons toiletwater zuiveren voordat het weer als drinkwater wordt opgepompt, is het een stuk gezonder om ze niet te bestrijden!

Translate to English Translate to English

Comments on this article