Melk in Petflessen

Het is verbazingwekkend hoeveel minder afval je produceert als je organisch afval op de composthoop of in de GFT-bak gooit -- een beschimmelde sinaasappel, aardappelschillen en bloemkoolbladeren, koffiefilters en theezakjes; het ligt allemaal weg te kwijnen en in te dikken tot voeding voor mijn tuin.

Daarnaast scheid ik papier zo veel mogelijk, breng ik glas terug en spaar ik petflessen op. Maar de verpakkingen van melk, vlees en margarine zijn allemaal eenmalig en die komen dus op de vuilstort terecht. Zonde!

Meer petflessen: Melk kun je best in petflessen verpakken. Dat recyclesysteem werkt uitstekend, want de boodschappentassen en vrachtwagens die het afvoeren combineren dat met het versjouwen van gevulde flessen. Zo wordt de hoeveelheid nieuw plastic flink ingedamd, en dat is nuttig. Waarom gebeurt dit dan niet?

Standaardglas: Glas is ook zo'n raar verhaal. Bierflesjes hebben een standaardmaat en kunnen worden teruggebracht; ze worden omgespoeld in plaats van met veel energie omgesmolten tot nieuwe vormen van hetzelfde materiaal. Vervelend genoeg is er een tendens richting andere maten voor bierflesjes, maar dat valt in het niet bij de enorme stapel potjes voor jam en doperwtjes die allemaal een eigen maat hebben en dus niet zomaar recyclebaar zijn. Waarom standaardiseren en recyclen we zulke potjes ook niet? Op die manier besparen we ons veel afval. Blik is natuurlijk helemaal van de zotte.

Vleespak: Vlees moet hermetisch worden verpakt in verband met de hygiene. Plastic is de eenvoudigste oplossing, maar waarom verpakt de slager het niet in een materiaal op basis van aardappelzetmeel? Er zijn zulke zakken voor GFT-bakken, en die lossen op in vocht. Vlees is vermoedelijk droog zat voor zulke zakken. Daarnaast raakt vlees zo snel over datum dat er geen noodzaak is langdurig stabiele verpakkingen te gebruiken. Een vleesverpakking kan uitstekend bij het GFT-afval, omdat de bacterien het proces van compostering alleen maar kunnen bespoedigen.

Melktanken: Tenslotte, wat zou er op tegen zijn als we zelf onze melk zouden kunnen tanken, in een herbruikbare container die we zelf meesjouwen? De plastic melkflessen van 2 liter zouden weleens geschikt kunnen zijn, en anders kunnen ze zwaarder worden uitgevoerd. Ook met potjes en weckflessen is zoiets te bereiken, als de winkel bulkverpakkingen inslaat.

Rugzakken: Het is zo simpel en zo effectief: Als je ergens heen gaat neem je altijd een rugzak mee. Je houdt je handen vrij en toch kun je vrij veel sjouwen zonder dat het zwaar wordt. Gemakkelijker dan al die plastic zakjes die je overal maar bij krijgt... en het scheelt in het ergst denkbare afval: een plastic tasje wordt gemaakt uit kostbare olie, bedrukt met ongezonde chemicalien, en heeft als enig doel om je boodschappen een kwartiertje bij elkaar te houden.

Hygiene? We hebben in Nederland misschien teveel smetvrees om de etenswaren open en bloot te durven zien in de supermarkt. Toch vinden we het bij de slager en groenteboer of op de markt geen probleem, dus een grote cultuurschok zou het niet zijn.

VROM, waarom maakt u geen korte metten met de verpakkingswoede van de industrie die in onze winkels mag leveren? Er zijn mogelijkheden genoeg om onze nationale afvalberg enorm te doen afnemen!