Veganistische Groenbemesting is niet Ecologisch

Groenbemesting is populair in kringen van veganisten. De grap is dat hun aanpak op een fundamenteel niveau strijdig is met ecologisch/biologische principes, waarin ook dierlijke bemesting gebruikt wordt. Desondanks is groenbemesting een prima idee, ook in een ecologische tuin.
| posted on Sun, 09 Jul 2006, 08:17 | weblog | rss | spin-off | comments |
Translate to English Translate to English

Een veganist is iemand die niet wil dat dieren werk voor hem opknappen, want dat wordt gezien als misbruik. Dit wordt liefst zo ver mogelijk teruggaand in de voedselketen toegepast, om te voorkomen dat de exploiterende mens ook maar iets over dieren afroept. Ik ben bang dat we als maatschappij inderdaad erg arrogant met dieren omgaan, je hoeft geen veganist te zijn om dat pijnlijk te vinden.

Veganisten willen dan ook geen dierlijke mest onder hun eten gegooid zien, als het even kan. In een wereld waar iedereen veganist zou zijn, zou dan maarzo een strontindustrie kunnen ontstaan die beesten optimaal uitbuit om mest te produceren.

Veganisten boeren graag organisch, en dan natuurlijk plantaardig organisch. Er zijn alternatieven ontdekt voor dierlijke mest, in de vorm van groenbemesting. Bijvoorbeeld door Rode Klaver, Italiaans Raaigras of het nergens aan verwante Facelia. Deze worden gezaaid, en als jong gewas bij droog weer worden ze gemaaid of uitgetrokken, waarna ze een paar dagen liggen te verwelken. Eenmaal verwelkt worden ze ondergeharkt in de bodem die de voeding nodig heeft.

Wanneer alleen groenbemesting wordt toegepast is er geen sprake meer van een gesloten kringloop. Niet in een moestuin die bedoeld is om dieren (zoals mensen) uit te voeden. Immers, de veganistische beginselen staan niet toe dat dierlijke/menselijke producten terugkeren in de moestuin waaruit een veganist moet eten, en er valt dus geen kringloop te sluiten. Het is interessant te bemerken dat het veganistische ideaal uiteindelijk de natuurlijke middelen zou uitputten.

De lichte tegenspraak met ecologische idealen terzijde, groenbemesting is een prima idee, ook naast dierlijke bemesting. Zogenaamde vlinderbloemige gewassen, zoals peulvruchten, zijn in staat om snel stikstof uit de lucht op te nemen in het eigen gewas. Grassen zijn weer geschikt om moeilijk losmaakbaar Kalium uit de bodem vrij te maken voor de ermee gevoede gewassen. Na ondergraving brengen groenbemesters de tijdens leven opgenomen stoffen in de grond in. Bij jonggestorven gewassen gaat dat vrij snel.

Je geeft groeibemesting extra kans door het te planten op onkruidvrij gemaakte grond. Door onkruid eerst op te laten komen, en dan vlak voor het zaaien van het groenbemestende offergewas te verwijderen, lukt dat vrij aardig.

Bijkomende toepassing van groenbemesters is als bodemvulling. Want niettegenstaande dat oogsten de cyclus doorbreekt, is het wel zo dat de verliezen door verschraling van naakte grond veel groter zijn. Om gewasloze grond te laten overwinteren zijn klavers en grassen daarom ook een goed idee.

Translate to English Translate to English

Comments on this article