Met Balkenende aan de macht wordt telkens geweer gepraat over "Normen en Waarden". Wat niemand door lijkt te hebben is dat hij het eigenlijk heeft over "Mijn Normen en Waarden".
| posted on Fri, 22 Dec 2006, 10:15 | weblog | rss | spin-off | comments |
De grootste inflatie die tijdens de kabinetten Balkenende is ontstaan is er misschien niet een in geld, maar in taalgebruik. Er zijn een paar termen die door onze gristelijke premier zoveel gebruikt worden dat ze platgetreden en inhoudsloos zijn geworden.
Dit is een prachtige verkoopterm. Als iemand het belang benadrukt van "Normen en Waarden" dan bedoelt hij "Mijn Normen en Waarden" maar de toehoorder verstaat zijn Normen en Waarden. Het is dus maar net wat de toehoorder ervan maakt -- de algemene kreet kan in betekenis varieren van "bidden voor het eten" tot "alle Turken het land uit" en Balkenende geeft niet aan wat hij bedoelt.
Nog een voorbeeld is dat christelijke partijen dolgraag aansturen op de afschaffing van het homohuwelijk. De ChristenUnie probeert dat momenteel in de kabinetsformatie, en CDA vindt dat ook een zaak van hun Normen en Waarden. Mijn Normen en Waarden zeggen echter dat een landsbestuur vooral op continuiteit moet aansturen, niet op springerig aan- en afschaffen van regelgeving. Zeker als beleid goed werkt, en mensen gelukkig maakt terwijl niemand er ongelukkig van wordt dan is het van de dolle als je het afschaft als je partij eventjes aan de macht is. Zo krijgt een regering een soort knipperlichtrelatie met de bevolking. En je vergooit heel veel belastinggeld aan het telkens aanpassen van beleid. Zijn dat nou Normen en Waarden? Het zijn in elk geval niet de mijne!
Ik noem "Normen en Waarden" een verkoopterm omdat het in principe een gunstige indruk wekt, totdat je ontdekt dat het wat anders inhoudt dan wat je bedoelde.
CDA stemmen? Eerst de kleine lettertjes lezen!
Nog zo'n term die Balkenende heeft platgetreden is Respect. We moeten Respect voor elkaar hebben. Logisch, anders kunnen we niet met elkaar omgaan. Maar door eropaan te sturen geeft hij aan dat er te weinig Respect is. Ook dat herkent iedereen op zijn eigen manier, zonder dat het altijd dezelfde manier is als waarop Balkenende het bedoelt.
De term is wel populair geworden. Kinderen die bijvoorbeeld in het jeugdjournaal praten over discriminatie gebruiken de term, in de zin van dat je Respect voor elkaar moet hebben.
Maar als ik om me heen kijk dan krijg ik de indruk dat Respect heel vaak wordt behandeld als het negeren van andermans andere gedrag. Een andere cultuur doet anders, misschien is dat raar, negeren maar. Dat is Respect. Nog nooit betekende het zo weinig als iemand zei dat hij je Respecteerde; het idee is nooit geweest dat je dan wordt genegeerd!
Even ter vergelijking mijn indruk van Respect; daarmee bedoel ik dat ik me probeer in te leven in mensen die andere standpunten hebben, die dingen anders doen. Ik probeer te begrijpen wat die mensen beweegt, en ik houd daar zelden een ander gevoel aan over dan dat ik verrijkt ben met extra inzichten in het menselijk denken en handelen. Als ik begrijp wat een mens beweegt heb ik er vaak plezier aan om te zien hoe dat in daden wordt omgezet.
Balkenende draait om de hete brij heen. In plaats van concreet te zijn bedient hij ons met kretologie die hij zo consequent geen inhoud geeft dat er in de maatschappij een Taalkundige Verloedering optreedt die precies het tegenovergestelde bewerkstelligt van wat hij wil.
Door niet aan te geven wat zijn kretologie betekent noemt iedereen zich Respectvol, zonder dat dat noodzakelijk is wat Balkenende zo graag wil. Iedereen vindt van zichzelf dat hij voldoet aan (zijn) Normen en Waarden, en dat vele anderen niet voldoen aan (zijn) Normen en Waarden. Deze trucendoos wordt verder voornamelijk gehanteerd door extreem rechtse partijen.
Als Balkenende een beetje meer Respect voor zijn kudde had, dan zou hij voorkomen dat er schaapjes afdwaalden, gewoon door de dingen te benoemen en er niet eeuwig omheen te draaien. Als hij ons Respect wil dan doet hij er beter aan uit te leggen wat hemzelf beweegt, in plaats van zich maar steeds te verschuilen achter de dubbelzinnige bijbeltekst, zonder duidelijk te maken hoe hij die interpreteert.